L’è ‘l marciapé piö grand de la sità!
Pondid in mès a piante e porteghècc
l’è ü de chi pòscc indo s’pöl caminà
e ciciarà a l’ómbra, al sul e a tècc.
L’è ü pòst indo che s’vèd a spassesà
i s-cète, sciure, sèrve, òmegn e s-cècc;
do gh’è la zét de l’ ”alta società”
e sèrte ch’i par sciòr, ma i è poarècc.
Sto cör de la sità, sto gran sentér
malridüsìt per i tròp agn de éta,
cuando l’vé nòcc e Bèrghem l’è ‘ndorméta,
contét, l’iscólta a’ lü cantà sincér
de la edoèla, la bèla fontanina,
che del nòst Senterù l’è la regina.
(Rémo Pedrì)
-----------------------------------------------------